კერამიკული წარმოების პროცესი შეიძლება დაიყოს ოთხ ეტაპად: ნედლეულის წარმოება (მინანქარი და თიხის წარმოება), ჩამოსხმა, შემინვა და გამოწვა.
ნედლეულის წარმოება იყოფა:
1. ჭიქურის წარმოება
ჭიქურა â ბურთის წისქვილი წვრილად დამსხვრევა (ბურთული წისქვილი) â რკინის მოცილება (რკინის მოსაცილებელი) â სკრინინგი (ვიბრაციული ეკრანი) â მზა ჭიქურა
2. ტალახის წარმოება
ტალახის მასალა â ბურთის წისქვილის წვრილად დამსხვრევა (ბურთიანი წისქვილი) â შერევა (მიქსერი) â რკინის მოცილება (რკინის მოსაცილებელი) â სკრინინგი (ვიბრაციული ეკრანი) â ნადუღის ამოტუმბვა (ტალახის ტუმბო) â ტალახი შეკუმშვა (ფილტრის დაჭერა) â ვაკუუმური ტალახის გადამუშავება (ტალახის გადამამუშავებელი, მიქსერი)
ფორმირება იყოფა: ბლანკის ფორმირების მეთოდად, თიხის ფირფიტის ფორმირების მეთოდად, თიხის ბარის ფირფიტის ფორმირების მეთოდად, თავისუფალი ხელით ზელვის მეთოდად და ხელით ქანდაკების ფორმირებად.
კერამიკის გაშრობა ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი პროცესია კერამიკის წარმოების პროცესში. კერამიკული ნაწარმის ხარისხის დეფექტების უმეტესობა გამოწვეულია არასწორი გაშრობით. გაშრობის სწრაფი სიჩქარე, ენერგიის დაზოგვა, მაღალი ხარისხი და დაბინძურების გარეშე არის ახალი საუკუნის გაშრობის ტექნოლოგიის ძირითადი მოთხოვნები.
კერამიკული მრეწველობის გაშრობამ გაიარა ბუნებრივი გაშრობა, კამერის გაშრობა და ახლა უწყვეტი საშრობი სხვადასხვა სითბოს წყაროებით, შორს ინფრაწითელი საშრობი, მზის საშრობი და მიკროტალღური გაშრობის ტექნოლოგია.
გაშრობა შედარებით მარტივი, მაგრამ ფართოდ გავრცელებული სამრეწველო პროცესია, რომელიც არა მხოლოდ გავლენას ახდენს კერამიკული პროდუქტების ხარისხსა და მოსავლიანობაზე, არამედ გავლენას ახდენს კერამიკული საწარმოების მთლიან ენერგომოხმარებაზე.
სტატისტიკის მიხედვით, ენერგიის მოხმარება გაშრობის პროცესში შეადგენს სამრეწველო საწვავის მთლიანი მოხმარების 15%-ს, ხოლო კერამიკულ მრეწველობაში, საშრობისთვის გამოყენებული ენერგიის წილი საწვავის მთლიან მოხმარებაში გაცილებით მეტია, ამიტომ ენერგია გაშრობის პროცესში დაზოგვა საწარმოების ენერგიის დაზოგვასთან დაკავშირებული მთავარი საკითხია.
